İftoş koydum ismini
Otuz yıldır her mübarek günde evimize gelen terzinin yeğeni
İftikâr’dan
İftikâr için yani.
İyiyim bakma
Vicdan da yapmıyorum artık beni çağırmalarına
Seninle öğrendim desem yalan olmaz
Sevilmeden bir şeyi sevmeyi
İftoş sevmezsin beni, kedi sevmez ya da bilmez mi göstermeyi?
Neyi?
İyiyim sen bakma; hoş baktığın da yok ya!
Sen her yerinle kediyken ben bir elimle bile yazamıyorum
Sen her yerinle kediyken
Ben bir başıma duramıyorum
Bir başıma gölge ediyorum sana
Yazları ama
Ben gözlerim kapalı yazamasam da
İnanıyorsun ki bu gölge ait bana
Ben bir baş
Ben bir başıma
İyiyim ben, sen bakma!
Bir başımla gölgeyim sana.
Fotoğraf: Hakan BIÇAKÇI- Şiir: Jehan BARBUR