Giuseppe MASTROMATTEO | Portfolyo – Indepensense-2009 (38. Sayı)

Giuseppe Mastromatteo’nun portreleri Şiirsel Sürrealism’i yeniden hayata geçirmektedir. Bunlar, dijital teknolojiyi büyük bir ustalıkla kullanarak, insan fotoğraflarında olması olanaksız ve düşsel görüntüleri sergileyen kolajlardır. Elleri delip geçen yırtık yüzler, gözler ve kulaklar hayali gerçekliğin odak noktasını oluşturmaktadır. Bu fotoğraflar Magritte ve Man Ray görsellerinden ilham alırlar ve stilistik bir yaklaşımla görsel sentez oluştururlar. Her biri, reklam ve araştırma dünyasında var olan görsel bir dille günümüz fotoğrafçılığının en modern örneklerini temsil etmektedirler.

Arka fon beyaz ve ışık homojendir; hiçbir şey bu büyüleyici ve sessiz absürd tiyatrodaki karakterlerin yüzlerindeki detaylı ifadeyi bozmaz. Piercing yapılmış, kesilmiş biçilmiş vücutlar herhangi bir şiddet görüntüsü içermemektedir, hatta bundan tamamen uzak, fotoğrafçının kamerası önünde sessiz ve asil bir görüntü sergilemektedirler. Yüzlerde hiç bir ifade ve gerilim yoktur, bunun yerine bizi üçüncü milenyumun belirsizliğini yansıtan bir zamansızlık ifadesi ile başbaşa bırakırlar. İzleyenler bir yandan modellerdeki yoğunluk ile büyülenirken, bir yandan da ciddi bir rahatsızlık hissine kapılmaktadırlar. Mastromatteo içsel güzellik duygusunu altüst etmektedir.
Fotoğrafları için seçtiği modeller görüntülerinde klasik bir uyum ve denge yaratarak büyülenme ve tiksinme duyguları arasındaki karmaşayı sergilemektedirler. Fotoğraflar, izleyenlere kendini keşfetme olanağı olan bir tahta çıkıp, bunu yapma olanağından mahrum olma duygusunu yaşatmaktadırlar.
Evren, estetik düşünceye aracılık ederken bunu fotoğraf ile anlatmaktadır, yani fotoğrafçılık yok edilemeyecek olan gerçeklerle bağlantı sağlamaya devam etmektedir. Portre fotoğrafçılığında yüzlerdeki özelliklerin kullanımı günümüzün estetik detaylarını daha güzelleştirmek içindir, gerçek ve kurgunun modası geçmiş bulunmaktadır çünkü artık en çok hafızaya odaklanılmaktadır.

Sonuç olarak, bu projedeki duyguları bir araya getirmek için “fotoğraf” tek başına yeterli değildir, fotoğraftan biraz daha fazlasına ihtiyaç duyulmaktadır, hedefe ulaşmak için fotoğrafın kendisini metafora dönüştürmesi ve diğer kanallar aracılığı ile iletişim kurması gerekmektedir.

Giuseppe Mastromatteo

https://giuseppemastromatteo.com

Çeviren: Arzu ÖZGEN

Kontrast Sayı 38, Kasım-Aralık 2013

Bizi paylaşın..