Gamze 14 yaşında “Progeria” (Erken yaşlılık hastalığı) hastası, Almanya’nın Stuttgart – Hemmingen bölgesinde yaşayan bir Türk kızı. 2014 yılının Ocak ve Nisan ayları arasında periyodik olarak yanına gidip, kişisel kesişimimin bıraktığı izleri fotoğrafladım ve bu metodu, serimin ana teması yapmaya karar verdim.
Gamze’nin sağlık durumu sonucu yaşadığı hayat sıkıntısı, psikolojisi ve yaşamıyla ilgili sürekli eksilen beklentilerini fotoğraflayarak, bu durum ve izleyici arasında aracı olmayı denedim. Bir aracı olarak bu projeyi gerçekleştirirken yaşadığım deneyimi ve değişimi görsel dilime aksettirmek projedeki en önemli amaçlarımdan biriydi.
Dört ay boyunca Gamze’yi kendi yaşam alanında, izolasyonunda fotoğraflamaya gittim ve hep aynı yollardan geçerek pansiyonuma geri döndüm. Tek başıma Hemmingen’e yaptığım yolculukların ve ziyaretlerin, Gamze ile iletişimimin bende yarattığı zihinsel ve duygusal değişimin projemin gelişimine direkt olarak yansıdığını düşünüyorum.
Açıkçası projenin metodolojisini geliştirirken kendi rolümü tam anlamıyla tanımlamamış, Gamze ve rahatsızlığı etrafında dönen yaşamı için sadece bir aracı olmanın yeteceğini düşünmüştüm. Ancak projem bir deneyime dönüşüp, fotoğraflamanın şahsiliği biriktikçe kendimin de projenin bir parçası olduğunu hissetmeye başladım.
Kendi yaşamıma, geçmişime ve geleceğime – daha önce tanımadığım, üstelik bu denli büyük bir hastalığı olan, benden yaşça küçük biriyle fotoğraflarım sayesinde kurduğum ilişki ile – yeniden bakabilmek projemin önemli bir sonucu oldu.
Ortaya çıkan fotoğrafları seçerken dikkatli olmaya özen gösterdim. Ne Gamze’yi ne de kendimi ajite etmeyecek şekilde bir seri ortaya çıkarmak doğru olacaktır diye düşündüm. İnsanların üzüntüsü üzerinden duyarlılık yapmak hoş değil ve ben bunu hedeflemedim. Tek derdim “Böyle bir proje yaptım ve bunu yaparken de bunları hissettim”i verebilmekti.
Begüm KOÇUM
Fotoğrafçı
www.begumkocum.com
Hazırlayan: Ceren ÖZCAN
Kontrast Sayı 26, Kasım-Aralık 2011