Günümüzde sanatsal ifadenin hayati bir formu olmaya devam eden yeni medya sanatının öncülerinden Bill Viola 12 Temmuz 2024 tarihinde 73 yaşında hayatını kaybetti.

Eşi, stüdyo yöneticisi ve sanat ortağı Kira Perov, bunun nedeninin erken başlangıçlı Alzheimer hastalığının komplikasyonları olduğunu açıkladı.

1970’lerin başında sanatçılar videoyla çalışmaya yeni başladıklarında Viola, yeni kayıt ve düzenleme yöntemlerinde uzmanlaşarak kısa sürede ün kazandı.

Syracuse Üniversitesi Güzel Sanatlar bölümünden 1973 yılında lisans derecesi ile mezun olan Viola ilk olarak Syracuse’ta bulunan Everson Sanat Müzesi’nde video teknisyeni olarak çalıştı. Composers Inside electronics adlı müzik grubunda yer aldı.
Yöresel performans sanatlarını kaydetmek için 1976-77 Solomon Adaları ve Endonezya Cava Adası seyahatlerine çıktı.

İtalya Floransa’taki lider bir stüdyo olan Art/Tapes/22’de teknik yönetmen olarak çalıştı.

Newyork’taki WNET Thirteen Televizyon Laboratuvarı’nda misafir sanatçı olarak yer aldı.

1977’de Avustralya Melbourne La Trobe Üniversitesi’den kültür sanatları yönetmeni Kira Perov’un bir çalışma daveti sonrasında evlenen çift Japonya/Amerika kültürel değişim bursu kapsamında birbuçuk yıl Japonya’da bulunarak ileri video teknolojisi eğitimi alırlar.

Bu süre boyunca bir Zen Ustası ile birlikte Budizm üzerine çalışma olanağı bulan Viola, edindiği Doğu felsefesi konusundaki birikimi ile sanatsal arayışını bir bireyin iç yaşamı ile bedeninin deneyimi arasındaki ilişkisini anlamaya yönlendirir. Deneysel ses ve video ile yaptığı çalışmalarda kendi deyimiyle ‘izleyiciyi görüntü ve sesle saran toplam ortamlar’ içinde birleştiren, tam bir ‘deneyim’ olarak çalışan/işleyen bir sanat yaratmayı hedefler.

Sanatın aydınlatıcı ve kurtarıcı bir işlevi olduğuna inanan Viola, “İmgeler kişinin içinde dönüştürücü güçlere sahiptir… sanat bir tür iyileşme, gelişme ya da tamamlanma sürecini ifade edebilir… bu bir bilgi dalıdır, en derin anlamda epistemolojidir ve sadece estetik bir uygulama değildir” görüşündeydi.

Zen Budizminin, İslam Tasavvufunun ve Hıristiyan tasavvufunun ruhsal geleneğine derinlemesine dayanan Bill Viola’nın video çalışmaları algı fenomenini sorgular.
Kendini bilmenin bir yolunu keşfetmek üzere videoyu kullandığı eserleri evrensel insan deneyimlerine – doğum, ölüm, bilincin ortaya çıkmasına – odaklanır ve köklerini Zen Budizmi, İslam Tasavvufu ve Hıristiyan tasavvufu da dahil olmak üzere hem Doğu hem de Batı sanatında bulur.

Çalışmaları, çağdaş sanatın şok edici veya ironik, sosyal veya saf estetiğin üstünde ve ötesinde hayatımızda bir anlamı ve önemi olabileceği konusunda ısrarcıdır.

Kendisinin ve izleyicilerin, dünyayı ve kendini derinlemesine deneyimlediği bir dönüşüm aracı kılma niyetiyle sürdüren Viola’nın video ve enstalasyonları algı, hafıza ve kişisel farkındalık temalarını içerir.

Özel effektleri ve bilgisayar grafiklerini açıkça kullanmaktan kaçınarak, kamerasıyla kaydettiği görüntüleri belirli anlamları çıkarmak için dikkatlice seçerek düzenler ve eserlerini medya alanında elektronik, ses ve görüntü teknolojisini kullanarak ortaya koyar.