ABD, 1965 / En Dikkate Değer Çalışması -Thiebauds -Yabani Pırasa ve Manolya -Tatula / Stil -Kavramsal Durağan Yaşam -Hiperreal / Ayrıca Bkz. -Raphaelle Peale -Wayne Thiebaud
Sharon Core’un titiz kavramsal çalışmalarının altyapısında, fotoğraf öncesi aldığı resim eğitiminin büyük payı vardır. Fotoğrafın ilk çıktığı ve yaygınlaşmaya başladığı dönem içinde bir çok ressam, başlarda karşı çıktığı fotoğrafı, kendi üretim süreci içine dahil etmiş ve yıllar boyunca “fotoğraftan-resme” eserler üretmiştir. Core ise bu süreci tersine kullanan sanatçılardan biridir. Resim eğitiminden sonra aldığı fotoğraf eğitiminin (ki özellikle Yale Üniversitesi’nde fotoğraf alanında yaptığı yüksek lisans) de etkisiyle kendi tarzını oluşturmuştur.
Sanatçının ilham kaynakları oldukça açıktır; Raphaelle Peale ve Wayne Thibaud… “Thiebauds” serisinde, ilham aldığı sanatçının kataloğundan eserleri [Kekler (1963)-Kekler (2004) ve Pasta Tezgahı’nı (1963)-Pasta Tezgahı (2004)] aynı isimlerle yeniden yorumlar.
Core’un muhteşem ışık bilgisini de fotoğraflarında hissedersiniz; ana öğe olmasa da objelere verdiği ışık, fotoğrafları hipergerçek bir obje haline dönüştürmekle kalmaz aynı zamanda yeniden yorumlanan esere, ek bir katman daha ekler. Ölü Doğa – Hiper Gerçeklik…
Core şöyle der: “Görsele başka bir yönden yaklaşmak, açık söylemek gerekirse onu kopyalamak konusunda büyük bir sıkıntım vardı.” Tekniği, orijinal olmanın önemini nasıl tanımladığınızı sorgulayarak fotoğraf ve resim arasındaki grift ilişkiyi parçalara ayırır.
Alper Güldemet